Friday 11 January 2008

Nov - Dec 2001 De eerste keer in Australie

Van 20 november tot 25 December vierden we onze eerste vakantie in Australie. In principe een reis van bijna 6 weken. Grotendeels langs de oostkust van Cairns naar Eden, vervolgens via Canberra door de Blue Mountains (waar we een been braken :-) dan een 2 dage in Sydney en 5 dagen in Perth. Helaas is het laatste stukje verslag verloren geraakt, maar tegen de tijd dat jullie daar zijn is dat allang vergeten :-)

Dinsdag 20 Nov 2001

Gisteren (Maandag ochtend lokale tijd 09.00 uur) aangekomen in Cairns, na 4 vluchten gemaakt te hebben. De vlucht van Singapore naar Cairns bleek ook nog een tussenlanding te maken in Darwin...
We zijn intussen over de jetlag heen, en vermaken ons prima. Het appartement heeft wel airco, maar dat willen we niet gebruiken, omdat het buiten zo warm is ... :-) en we daar een beetje aan willen proberen te wennen. De temperatuur begint 's morgens (rond 06.00) al met zo'n 24 graden, en loopt dan snel op naar een kleine dertig graden met een behoorlijke vochtigheidsgraad (de tropen....).

Morgen maken we een uitgebreide trip naar Kanadu (scenic train, skyrail langs/over jungle) bezoekje aan Aboriginals, Koala beertjes en een krokodillen-voer-happening (als dat maar goed gaat). Voor overmorgen hebben we een trip geboekt naar het 'outer- reef' met daarbij een introductieduik.

Vrijdag 23 Nov 2001

Eergisteren naar Kuranda geweest. De heenweg met de 'scenic train' met wat leuke uitzichten onderweg. In Kuranda zelf een tocht gemaakt met een zgn ' army-duck' (amfibievoertuig) door een stukje regenwoud. Daarnaast ook in ' butterfly-world' geweest, met duizenden prachtige vlinders (bijna het hele bezoek gefilmd ...).
Ellen heeft een koala-beertje geknuffeld (veel te kort.., wat zijn ze lief). Twee kleine en een grote (een meter of 3) krokodil gezien. De grote was helaas erg lui en bleef net onder het wateroppervlak (Peter heeft een kwartier staan wachten met de camera, maar de krokodil was helaas geduldiger).

Gisteren wezen duiken, met een grote (motor-)catamaran naar het 'outer-reef'. Daar 2 duiken gemaakt. We hebben vooraf een waterproof (wegwerp-) camera'tje gekocht met de bedoeling onder water foto's te maken. Deze liggen nu bij een fotowinkel om ontwikkeld te worden (hopen dat het gelukt is). Helaas bij de eerste duik al alle foto's genomen, terwijl de tweede duik toch leuker was. Maar niet getreurd, er zijn ook filmopnames gemaakt, die band hebben we dus ook maar gekocht..

Vandaag halen we de auto op, en gaan dan nog een keer naar Kuranda, om bird-world te bezoeken. Daar hadden we eergisteren helaas geen tijd meer voor.

Morgen beginnen we aan de trektocht naar het zuiden.....

Woensdag 28 November 2001

Intussen zijn we een goede 1000 km van Cairns verwijderd (hebben intussen wel al bijna 2000 km gereden). Birdworld was erg leuk, vooral een paar mooie papegaaien. Een papegaaitje in het bijzonder heeft bijna het hele bezoek meegelift op een van onze schouders. Zijn levensdoel bleek te zijn het openen van filmcamera-tassen en het mollen (althans proberen) van zonnebrillen. Men zegt dat eksters op glinsteringen afgaan, maar deze papegaai doet dan dus een ekster na ;-)

Vervolgens overnacht bij Townsville, in het Ocean Palm resort, daarna doorgereisd naar Sarina Beach, 11 km ten zuiden van Mackay. Hier 2 nachten gebleven, zodat we een dag de tijd hadden om naar het Eungella Park te gaan. Daar hebben we een wandeling gemaakt van een uur of 2 door een stuk regenwoud. Een aantal schildpadden gezien maar helaas geen zgn Platipus, waar het eigenlijk om ging. Tijdens de wandeling wel enkele salamanders, waaronder een van ongeveer 40 a 50 cm. Helaas was die te snel weg om te filmen. Ook heel even een slang tegengekomen, maar ook die was te snel (schrok nog harder van ons dan wij van hem).

Daarna een flinke rit (700 km) gemaakt, een stukje via binnenroute, naar Rockhampton. Hier hebben we een appartementje gehuurd voor ook weer 2 dagen (kan de was gedaan worden). Vandaag een krokodillenfarm bezocht, heel interessant. Vanmiddag een rondleiding gehad in een grotten-stelsel.

Morgen is de bedoeling om naar Harvey Bay gaan, met een tussenstop in Bundaberg, waar de echte Australische rum gemaakt wordt. In Harvey Bay is het de bedoeling om 3 dagen te verblijven, zodat we een uitstapje naar Fraser Islands kunnen maken, en ook een echte rustdag kunnen inlassen
(lekker lezen en niksen ..).

PS: Denk allen aan HET Australische motto: “No worries, mate” ;-)

Dinsdag 04 December 2001

De tussenstop in Bundaberg was heel aardig, we hebben daar een rondleiding gehad door DE rumfabriek waar de Bundabergrum wordt gemaakt. Deze rum moet wereldberoemd zijn, het is wel zo dat 95 procent van de productie in Australie wordt gedronken. Daarnaast gaat 3 procent naar Nieuw Zeeland, en de laatste 2 procent naar de rest van de wereld, waarvan de helft naar Europa. In Europa dus een echt collectors-item...

Daarna aangekomen in Hervey Bay. Een fantastisch mooie plaats aan het strand. De stranden zijn daar inderdaad erg wit. Tegenover Hervey Bay ligt het Fraser Island. Daar zijn we naartoe geweest met een klein vliegtuigje (dat is pas kicken ...) dat landt op het strand..

Op het eiland zelf hebben we in een 4wd rondgereden. De wegen daar zijn aangelegde off-the-road wegen door het woud. Dit was erg leuk. Het appartement was fantastisch, heel ruim en aan het strand.

De planning is intussen iets aangepast, we gaan EERST naar Eden voor een bezoek aan oom Ben, daarna terug naar Sydney voor een volle week daar. Daarom zijn we na Hervey Bay een flink eind doorgereden voor een korte stop in Balina. Gisteren doorgereden naar Wollongong. Sydney lag wel op die route, en daar zijn we dus dwars doorheen gereden tijdens de spits nog wel..

Op de snelweg naar Sydney toe krijg je hele mooie overzichten te zien van de stad. Gelukkig was er een tol-tunnel (of eigenlijk 5 a 6 tunnels achter elkaar) die bij elkaar ongeveer 10 kilometer onder de stad en de haven door gingen. Dit kostte slechts 2,20 AUSD en scheelde minstens een uur filerijden (zou wel toeristischer geweest zijn natuurlijk).

Gisterenavond laat (21.00 uur) hier in Wollongong aangekomen na een rit van ruim 800 km (Ellen heeft nu het record). Vandaag rijden we door Eden, waar Ben woont. We verwachten daar tegen het eind van de middag aan te komen, en een dag of 3 te blijven.

OVERIGENS het tijdsverschil is niet zoals eerder aangegeven 8 uur vroeger in Australie, het is net andersom. Het is dus (met een extra uur zomertijd die ze in New-South-Wales hebben) voor ons 9 uur later dan bij jullie.

Zondag 09 December 2001

Vanuit Canberra nu, want alweer hebben we de planning enigzins aangepast. Na 2 dagen bij Ben, die ons de mooie plekjes bij hem in de buurt heeft laten zien (hij woont overigens vlak aan zee, een hele leuke plaats) zijn we naar Canberra gegaan. Dit is de hoofdstad van Australie en mogen we dus eigenlijk niet overslaan.

Gisteren zijn we naar de Ginninderra falls geweest. Qua waterval niet al te spectaculair, maar qua wandeling erg leuk. Ook wat stukjes klimmen daarbij. Was een wandeling van 2 uur, vandaag aardig wat spierpijn in de hemstrings...

Vandaag hebben we het parlementshuis gezien (van binnen). De auto hebben we daar geparkeerd in de parkeergarage ONDER dat gebouw (gewoon gratis.). In het gebouw hebben we een rondleiding gehad (weer gratis..). Het gebouw is uit 1986, dus pas 15 jaar oud. In het gebouw is veel gebruik gemaakt van kleuren die symbolische zijn voor Australie (blauwgroen voor de eucalyptus boom, rood voor de grond kleur zoals bekend van Ayers Rock, groen voor het regenwoud etc..).

Het Code of Arms (het wapen van Australie) bestaat uit een schild met 6 wapens (1 voor elke staat). Dit schild wordt rechtop gehouden door de 2 meest kenmerkende dieren van Australie, een kangeroe en een emoe. Deze dieren kunnen (of willen) beide niet achteruit lopen, en zijn daarmee syboliserende voor de (gewenste) vooruitgang van Australie.

Vanmiddag doen we het nog wat rustig aan (wat rondlopen in Canberra). Morgen vertrekken we naar (We worden nu even gestoord, omdat de broodjes die we besteld hebben worden gebracht......) de Blue Mountains. We denken in Katoomba te blijven voor een nacht of 2 (misschien 3). De informatie die we tot nu toe hebben over de Blue Mountains ziet er veelbelovend uit, veel te zien....

Zaterdag 15 December 2001

Tja, nummer vijf werd nog afgesloten met een planning van 2 a 3 dagen in Katoomba. Echter.... De tweede dag begon heel goed, mooi weer, en een leuke wandeling uitgezocht. Van de ene Look-out (Evans lookout) naar een andere (Govetts Leap). Het pad loopt deels over de rand (maar niet te dichtbij natuurlijk) van de klippen. Het nivo was aangegeven als medium. Een stukje voor het einddoel, waar een beklimming (met trappen) van 750 meter zou volgen was een zijroute, die langs een kreekje loopt, uitlopend in een waterval. Dat leek ons een leuk stukje om even langs te lopen voor te beginnen aan de lange klim.

Terugkomend daarvan gleed Ellen helaas uit (op een natte steen) en bleek haar rechter-enkel gebroken te hebben..... Een heel verhaal hoort hierbij m.b.t. het hulp halen en de evacuatie met een helikopter. Dat is echter het best verteld met de bijbehorende beelden (Peter heeft natuurlijk wel een en ander gefilmd van de reddingsoperatie en daarna).

In het ziekenhuis bleek dat beide botten gebroken zijn. De grote gelukkig op een manier dat dat verder vanzelf zal helen. Het kleine bot was echt doormidden, en daar is dus een plaatje ingeschroefd met 6 schroeven (X-ray fotoos hebben we meegekregen).

Qua pijn viel het gelukkig wel mee, de dag na de operatie was ze gelukkig al zover dat ze de eerste oefening op krukken heeft gehad. Gisteren (donderdag) kon ze al weer mee naar het appartement. Sinds vandaag ook geen pijnstillers meer nodig, en ook al weer (een beetje) mobiel met de door onszelf gekochte krukken.

Deze hele ervaring heeft dus een aantal negatieve kanten, maar ook wat bonussen: Ellen heeft een gratis scenic flight per helikopter gehad, van Blackheath naar Penrith (ziekenhuis). Ook hebben we een heleboel mensen (police-rescue, ambulance-personeel, verpleegsters en doktoren) ontmoet die we anders niet ontmoet zouden hebben. Overigens allen heel deskundig en vriendelijk, typisch Australisch.

De planning wordt natuurlijk wel wat aangepast, de wandeling over de Harbour bridge zal nu niet doorgaan, en wat andere bezoeken ook niet. We zullen ons nu moeten richten op attracties waar je met krukken danwel geleende rolstoel uit de voeten kunt.

Maandagochtend willen we dan ook niet naar Sydney zelf rijden en daar een hotelletje zoeken, maar een voorstadje in de buitenwijk. We denken nu aan Parramatta. Daar is ook een rechtstreekse treinverbinding naar het centrum van Sydney. De auto willen we dan een paar dagen eerder inleveren, want in Sydney zelf parkeren schijnt vrijwel onmogelijk te zijn, tenzij je bereid bent om enkele kilometers te lopen (en dat willen we wel, maar dat lukt effe niet).

Intussen hebben we ook al Quantas gebeld, om een en ander te regelen voor plaatsen in de vliegtuigen voor de terugvlucht.

Vanaf nu dus wat minder spectaculaire berichten, maar ondanks alles nog altijd: NO WORRIES, MATE ..... en: we zullen de vervallen plannen gewoon een volgende keer in Australie gaan uitvoeren (want het is en blijft een geweldig land met geweldige mensen)..

Woensdag 19 December 2001

Intussen aangekomen in Parramatta, een voorstad ongeveer 25 km ten westen van Sydney-centrum. Na even zoeken kwamen we uit bij het informatie buro waar ze ons een aantal hotels in de buurt van een station konden aanwijzen. Dat was ons eerste idee, omdat we dachten om met de trein dan naar het centrum (en de haven e.d.) van Sydney te kunnen gaan.

Net voordat we het informatiecentrum uit wilde stappen, bedacht een medewerkster dat er diezelfde ochtend iemand van het Carlton hotel naast het info-centrum folders had uitgedeeld dat er van half december tot eind december speciale prijzen gelden voor de kamers daar. Dat kwam natuurlijk erg goed uit, en zodoende hebben we daar een kamer voor 3 dagen geboekt.

Ze wisten ons ook te vertellen dat je niet alleen met de trein of bus naar Sydney centre kan, maar ook met de Ferry. Dat zou een mooie tocht moeten zijn, zelfs toegankelijk met een rolstoel (die we intussen gehuurd hebben voor 10 dollar voor 3 dagen).

Deze trip hebben we gisteren (en vandaag) inderdaad gemaakt. Deze ferry is in feite een grote catamaran waar meer dan 200 mensen op kunnen, ook wel river-cat genoemd. Een snelheid (in het brede deel van de Parramatta rivier) van wel 60 tot 80 km per uur. Zo ben je dan in een 3 kwartier in Sydney Harbour. Tijdens deze tocht over de rivier zie je allerlei mooie haventjes (tientallen). Ook veel prachtige huizen (daar staan er wel een aantal tussen waar we zouden willen wonen...).

Vanuit het ferry-station zie je in een oogopslag zowel de harbour-bridge (die we over een paar jaar gaan beklimmen ....:-) als de skyline van de stad als ook het opera-house. Geweldig mooi. Deze eerste dag in het centrum zijn we naar het Aquarium geweest, dat is een ervaring om nooit te vergeten, duiken zonder duikbril en zonder nat te worden... Al die vissen (haaien, schildpadden, roggen, enz, enz) die langs en over je heen zwemmen.....

Aangezien deze trip goed ging met de rolstoel, hebben we die vandaag nog eens gemaakt, met nu als doel om het Opera house te bezoeken. Elke guided-tour die er gemaakt kan worden gaat over minstens 200 trappen, dus dat konden we helaas niet doen. Wel vonden we op een gegeven moment een deur waarop aangegeven stond dat je daar toegang kon krijgen met een rolstoel. We moesten via een intercom laten weten dat we geinteresseerd waren. Enkele minuten later kwam iemand ons ophalen, die ons vervolgens via de catacomben van het Opera house begeleidde naar de hoofdingang. Zo stonden we op een gegeven moment in ieder geval op het grote plein voor het Opera House. Teruggaand werden we weer begeleid, maar nu slechts een klein stukje, waarna we achter het Opera House weer uitkwamen.

Na nog een terrasje was het weer tijd om de cat op te zoeken en terug te varen naar Parramatta.

Morgen weer een reisdag, met taxi naar het vliegveld (na inleveren van de rolstoel.. en auto). Aan het eind van de middag vliegen we dan naar Perth.

2 comments:

Anonymous said...

Hoi Peter en Ellen,

Hoe gaat het met jullie,zo te lezen in jullie verslagen heel erg goed. We hebben ook de bouw van jullie prachtige zwembad gevolgt. Het ziet er geweldig uit. Met ons gaat alles goed. karin heeft enige tijd terug een buikwand correctie ondergaan, en is weer helemaal als "nieuw". Wel met de nodige complicatie"s maar het gaat steeds beter. Snel tot horens, Mario, Karin

Anonymous said...

Hoi Peter en Ellen,

Hoe gaat het met jullie,zo te lezen in jullie verslagen heel erg goed. We hebben ook de bouw van jullie prachtige zwembad gevolgt. Het ziet er geweldig uit. Met ons gaat alles goed. karin heeft enige tijd terug een buikwand correctie ondergaan, en is weer helemaal als "nieuw". Wel met de nodige complicatie"s maar het gaat steeds beter. Snel tot horens, Mario, Karin