Woensdag 10 December 2003
Na een korte vlucht naar Frankfurt werden we aan de incheckbalie verrast met een aanbieding van Qantas van 400 US-dollar p.p. .... Het enige wat we daarvoor zouden moeten doen is een dag in Frankfurt blijven en dus een dag later doorvliegen. Het probleem was dat het vliegtuig kennelijk 'over-booked' was... Het was voor ons geen echte verleiding natuurlijk, we wilden geen dag verliezen..!
Afgelopen woensdagochtend vroeg volgens schema gearriveerd op Perth airport... toen maar even wachten op Louise die ons op zou komen halen ... Na een goed half uur begonnen we ons toch wel zorgen te maken, er bleven steeds minder mensen over, en Louise was nergens te vinden. Vervolgens een telefoonkaart gekocht en maar even gebeld (let wel, het was dus intussen ongeveer 02.00 uur). Een enigszins slaperige persoon nam de telefoon op en na een eerste uitleg werd duidelijk dat ze ons 1 dag later verwachtte, en dat er nog mensen in het appartement zaten.. Maar ze zou ons binnen een uurtje oppikken en alles zou goed komen (No worries !).
Inderdaad was ze 3 kwartier later op het vliegveld om ons op te pikken. Ze had een eerste overnachting in een motel voor ons geregeld. Wij vonden het al prima, konden we in elk geval lekker slapen (en douchen).
De volgende dag heeft ze ons weer opgehaald, zodat we donderdag alsnog op de geplande plaats aankwamen. Het appartement is erg mooi, ook heel ruim. Het is slechts 5 minuutjes wandelen naar het strand.
Die middag zijn we opgehaald door Ellen's tante, die ons via de 'coastal route' mee naar huis heeft genomen en we even lekker bijgekletst hebben. Daarna lekker italiaans gegeten (pasta) gevolgd door een soort sacher-torte.. heerlijk. Nog even gespeeld met de Playstation van kleine Eric (zo snel mogelijk zoveel mogelijk schade veroorzaken met een auto, motor of vliegtuig !).
Donderdag (dag 2) zijn we naar Hillary's boat Harbour gegaan (eigenlijk genaamd: Sorrento Quay) en hebben daar hoeden gekocht (can't live without them here). 's Middags even een paar boodschapjes gedaan en daarna op de bank in slaap gevallen (toch nog wat jet-lag verschijnselen). Na het avond-eten nog even een wandelingetje langs de duinen gemaakt, en daarna lekker op tijd naar bed.
Vanmorgen bijtijds opgestaan, vervolgens met de bus en trein naar Perth gereisd. De trein is een soort kruising tussen onze metro en een trein. Overigens kun je bij het instappen (de bus of trein) al een 'day-pass' kopen (a AUD 7,50) waarmee je de hele dag gebruik kunt maken van het hele openbaar vervoer in en rond Perth.
De dansschool waar we vanavond gaan dansen hebben we nu gevonden (hoeven we vanavond in ieder geval niet te zoeken). We hebben de Swan-river, downtown en een stukje Northbridge bekeken.
Daarmee zijn we aangekomen bij het internet cafe waar we dit mailtje nu aan het tikken zijn. Het is nu 13:41, dadelijk willen we nog even met de trein richting Cottlesloe, en onderweg genieten van de diverse uitzichten.
Overigens, het weer is werkelijk beautiful one day and perfect the next... Het is nu een graad of 29, een stralend blauwe hemel en een heerlijk fris zeebriesje. Zal bij jullie wel een ietsje anders zijn :-)
Heel leuk dat jullie reageren op onze mailtjes. We zullen ze niet allemaal apart beantwoorden, anders zitten we hier hele dagen in het (internet-) café….
Vrijdag 12 December 2003
Zoals gepland zijn we vrijdagavond naar Gilkinsons geweest (Dansschool in Perth) die we via internet gevonden hebben, en waar we dus konden dansen. Het was heel leuk om te zien dat er een aantal dansen hetzelfde zijn, maar ook wat verschillen. Zij deden nu en dan een line-dance, die echter anders is dan hoe wij die kennen (althans, herkennen, want wij dansen hem niet !). Deze werd als een groepsdans uitgevoerd, waarbij regelmatig van partner gewisseld werd In de loop van de avond werd ook duidelijk dat er een sociale factor aan deze avond zat. Veel mensen kwamen alleen (gemiddelde
leeftijd zo rond de 35) en hoopten waarschijnlijk iemand te ontmoeten. Het dansnivo was niet erg hoog, ergens tussen brons en zilver in. Ook was de vloer erg bot. We zijn uiteindelijk dan ook rond een uur of 23.00 weer vertrokken. Wel een leuke ervaring geweest.
Zaterdag 13 december 2003
Met Sjaan en Ben naar Fremantle (Freo voor Aussie-kenners) geweest. Hebben daar het maritime museum en de Fremantle prison bezocht. Beiden heel interessant. We beginnen te merken dat het bed in het appartement niet erg geriefelijk is. Dat is eigenlijk de enige tegenvaller ….
Zondag 14 december 2003
Met Sjaan en Ben met de boot naar Rottnest Island (3 kwartier met een snelle boot). Daar aangekomen fietsen gehuurd (althans wij, Ben en Sjaan zijn met de bus rondgereden). Heerlijk gefietst, zo ongeveer het eiland rond. Het was in 1 woord weer prachtig, ook al was het fietsen zelf best lekker pittig. Alleen maar heuvel op of heuvel af. De quokkas (een klein soort buideldier) lopen daar vrij rond. En alhoewel ze enigzins schuw zijn, zijn we er onderweg in ieder geval 1 tegengekomen, en aan het eind van de dag ook nog eentje op het terras, die Ellen nog geaaid heeft (toch niet zo schuw als men beweert, dus).
Bij terugkomst een grote verrassing, onze verzameling met vuile was, was helemaal gewassen door Louise.
Maandag 15 december 2003
Met de fietsen van Louise en Michael zijn we vanaf het appartement naar het noorden gefietst richting Ocean Reef. Er loopt een prachtig fietspad langs de kust (wel enigzins heuvelachtig). Op de heenweg hadden we wind mee (windkracht 5 a 6 denken we). Je kunt wel raden hoe de terugweg ongeveer ging ;-).
We zijn terug wel meer binnendoor gereden, dus iets minder last van de wind, echter wel een stukkie meer heuveltjes !). Een andere (belangrijkere) reden daarvoor was dat we nieuwe remblokjes moesten kopen voor Ellen’s fiets, zij had intussen de blokjes volledig weggeremd.
Langs de hele route alleen maar prachtige huizen gezien, vooral langs de kust. Velen daarvan ook te koop ;-).‘s Avonds de koffers alvast gepakt, morgen weer vliegen.
Dinsdag 16 december 2003
Op tijd opgestaan, om 08.30 opgehaald door Ben en Sjaan, die ons naar het vliegveld brachten. Een rustige vlucht heeft ons naar Sydney gebracht voor het 2e deel van de vakantie. De taxirit vanaf het vliegveld naar het appartement heeft ons meer turbulentie opgeleverd dan alle vluchten tot nu toe. Gelukkig zat Ellen voorin.
Uitzicht vanuit ons studiootje:
Het appartementje is inderdaad vrij klein, maar dat wisten we al. Het bed bestond overigens uit gewoon 3 op elkaar gestapelde matrassen. Als één van ons hard springt, rolt de ander ervan af. Maar wel lekker zacht, toch wel beter dan het bed in Hillarys. Na het intrekken in het appartement verderop in de straat een pizza gaan eten. Tijdens het eten wees een jochie aan een andere tafel in eens naar de muur en riep cockroach ! Inderdaad, er liep een kakkerlak over de muur. Na het snel controleren van onze pizza, toch maar lekker doorgegeten. Op weg terug naar het appartement renden er zowaar 2 kakkerlakken over de stoep, vlak voor ons langs (wat zijn die beesten groot trouwens).
Enigzins geintimideerd zijn we maar gauw gaan slapen. Eerst even douchen, en dan … Oh jee, ook een kakkerlak in de douche !!! Wat nu te doen ? Ellen had de nurves om een beker te pakken en het beest te vangen en buiten te zetten. Alle luiken en ramen dicht gedaan, en na een grondige inspectie van de kamer, toch maar gaan slapen.
Woensdag 17 december 2003
Vandaag boodschappen gedaan en met wat mensen gesproken. We hebben begrepen dat aangezien dit een wat oude buurt is, het normaal is dat er ook kakkerlakken rondlopen. Just a fact of life, just like the flies !. Overigens is deze wijk zeer trendy, en er is dus zelfs een ‘ bug’ restaurant.. Wij weten nu wel wat voor bugs ze daar serveren !
Aan het eind van de ochtend met de ferry naar Circulair Quay (het centrale ferry-station in Sydney) gegaan, en daar al eerste een weekkaart voor het openbaar vervoer gekocht. Voor slechts 39 dollar (25 Euro) kun je de hele week gebruik maken van de ferries, de bus en enkele treinen in heel Sydney en buitenwijken. Ook gebeld naar onze ING collega, waar we mee afgesproken hebben om hem a.s. maandag te ontmoeten bij de ING in Sydney.
Donderdag 18 december 2003
Vanmorgen lekker rustig aan gedaan. Na het ontbijt een stuk of 4 afleveringen van The Simpsons gekeken. Daarna met de Ferry naar Watson Bay gegaan. Lekker in een parkje zitten lezen, en vervolgens een wandelingetje gemaakt langs een stukje hooggelegen kust. Prachtige uitzichten. Alweer heel wat foto’s gemaakt. Intussen hebben we tijdens deze vakantie toch al meer dan 500 foto’s gemaakt
Na terugkeer van Watson Bay naar het centrum van Sydney gelopen, meteen even gekeken waar het ING gebouw precies staat. Onderweg kwamen we een convenience-store annex internet café tegen.
Op verzoek van enkelen zullen we deze keer niets melden over het prachtige
onveranderlijk mooie weer …
Vrijdag 19 december 2003
We zijn lekker vroeg opgestaan en willen vandaag de wandeling van Manly naar Spit maken. Het is een pittige wandeling, niet vanwege de afstand (slechts 10 km) maar voorals door de vele hoogteverschillen. Aangekomen op Circulair Quay blijkt onze eerstvolgende boot naar Manly pas drie uur later zal vertrekken! Het personeel was namelijk aan het staken omdat de overheid aan de frequentie van de diensten wil tornen. De geplande wandeling zou dan veel te laat starten en bovendien was het dan ook maar de vraag of we weer een boot terug zouden kunnen hebben.
We hebben even bij het personeel nagevraagd hoe lang deze staking nog zou duren en kregen we het antwoord: we will let you know. Op de vraag hoe dan? Kregen we het antwoord dat we het aan hen konden vragen als we weer op circulair quay zouden zijn, ha, ha!
Het was overigens ook zeer warm, 37 graden en dat is eigenlijk niet zo lekker meer als je moet gaan wandelen! We zijn dus meteen de botanische tuinen van Sydney ingedoken en hebben daar verkoeling gezocht. Natuurlijk weer heel veel foto’s gemaakt en leuke vogels gefilmd.
We zijn weer redelijk vroeg teruggegaan naar het appartement en hebben daar lekker Thaise kip gegeten.
Zaterdag 20 december 2003
Vandaag dan wel naar Manly! Weer lekker vroeg opgestaan en met de boot (die nu wel op tijd voer) naar Manly gevaren met de rivercat (dit is een grote catamaran die bijzonder snel vaart). Het is vandaag enigzins bewolkt en dat kwam dus goed uit. Het weer wisselt overigens erg snel, zo is het bewolkt en zo schijnt er een stralende zon, met grote temperatuurverschillen. De ene dag is het 37 graden en de volgende dag 25!
Op Manly aangekomen zijn we we eerst even doorgelopen naar de zee (de buitenrand van de baai) om Manly beach te bekijken. Ze hebben daar een heerlijk zandstrand en het leek eigenlijk een beetje op Italie. Vervolgens zijn we met de wandeling begonnen. Het is een prachtige wandeling rond de binnenbaai met geweldige uitzichten na flinke beklimmingen. Ronduit geweldig!
We hebben dit keer goed opgelet voor natte stenen en zo, ha, ha! Bij Spit moesten we de bus terug naar Manly nemen. Er stond bij het einde van de wandeling bij een trap omhoog een heel duidelijk bordje met een verwijzing naar de bushalte en vervolgens niets meer….. We wisten dus niet waar de bus zou stoppen. Plotseling zagen de we bus aan komen rijden. We wezen naar de bus en riepen naar elkaar dat dat onze bus was. De bus-chauffeur wees vervolgens naar zijn stopplaats zo’n 50 meter verder op. Hij was zo aardig even op ons te wachten voordat hij verder reed.
In de bus gingen we achter een oudere dame zitten die regelmatig even omkeek, vervolgens vroeg ze of we Dutch waren. Bleek ze zelf een Nederlandse te zijn geweest die 50 jaar geleden naar Sydney was geemigreerd! Ze was na de oorlog naar Aussieland gegaan om daar eens een kijkje te nemen. Heeft daar vervolgens haar (ook Nederlandse) echtgenoot ontmoet die daar ook op vakantie was. Ze zijn wel weer naar Nederland teruggegaan, zijn daar getrouwd en twee jaar later geemigreerd naar Sydney. Ze kwam overigens nog heel regelmatig naar Nederland en vind dat erg leuk, maar zou niet meer definitief terug willen gaan, omdat ze hun leven in Sydney hebben opgebouwd.
Zondag 21 december 2003
Lekker uitgeslapen en rustig aangedaan (de wandeling van gisteren is best zwaar geweest). In de loop van de middag zijn we met de rivercat naar Concord geweest. Hier zou volgens de gouden gids een dansschool moeten zitten. We hadden wel het adres maar geen kaart van deze wijk. We hebben diverse mensen gevraagd waar die straat zou zijn, maar niemand wist het. In een winkelcentrum (Aussieland heeft een echte 24-uur economie en ook nog eens zeven dagen paar week), ontdekten we een makelaarskantoor die naturlijk wel wisten waar onze straat was. Toen we op het adres aankwamen bleek het gewoon een woonhuis te zijn! We zijn dus maar weer zonder succes teruggelopen naar de aanlegplaats van de rivercat. Trouwens weer veel mooie huizen gezien. Er werd aan de waterkant veel nieuwbouw gepleegd.
Maandag 22 december 2003
Nadat we midden in de nacht een leger muggen hebben doodgemept, die ons maar lastig bleven vallen, hebben we nog een paar uurtjes ongestoord geslapen. ‘s-Morgens buiten op ons eigen kleine terras weer een lekker kopje koffie gedronken en vertrokken naar Darling Harbour voor een kleine lunch. In de loop van de middag hadden we een afspraak met onze collega bij de ING. Helaas had hij geen pasje meegenomen waardoor we niet in het pand verder naar binnen konden (hij had eigenlijk vrij), en dat was wel even een teleurstelling, want hier hadden we per mail nog wel om gevraagd. Hij vertelde overigens dat bijna iedereen vrij was en er dus nauwelijks collega’s aanwezig waren.
We zijn met hem en kopje koffie en een biertje gaan drinken en hebben het uitgebreid met hem gehad over het werken en leven in Aussieland (met name dan in Sydney, want daar werkt hij inmiddels al twee jaar). In het kort blijkt dat hij eigenlijk best zou willen emigreren.
In de avond zijn we lekker naar de Chinees gegaan in Balmain. Daar bediende een Chinees meisje dat vandaag voor het eerst begonnen was en de Engelse taal niet geheel machtig was, terwijl wij de menugewoonten bij een Chinees restaurant in Aussieland niet kennen. Jullie snappen wel dat dit de nodige verwarring opleverde en het even duurde voordat wij wisten wat we konden bestellen en zij wat we wilden bestellen. Het was overigens heel lekker en zeker voor herhaling vatbaar!
Dinsdag 23 december 2003
Vandaag een kleine wandeling gemaakt in de baai van Mosman. Het lijkt een beetje een spinnen-eiland. De webben met hele spinnen-families zijn uitgebreid gefotografeerd door Peter. Na een heerlijke wandeling langs de baai door mooie tuinen heen en zonder veel klimpartijen, zijn we geeindigd in het oude botenhuis van de roeiclub van Mosman. Ze hadden er inmiddels een redelijk chic restaurant van gemaakt en hier hebben we lekker gelunched. Eén van de medewerkers bleek een half jaar in Nederland te zijn geweest, zodat hij zijn Nederlands even kon oefenen. Het viel hem een beetje tegen, omdat het al weer 5 jaar geleden was, maar eet smakelijk wist hij nog wel. Hij kon ons nog vertellen dat de drukte en gekte van oudjaar in Sydney te vergelijken is met onze Koninginnedag in Amsterdam, we zijn benieuwd………..!
In de loop van de middag teruggegaan naar Balmain waar ons apparement nog onderhanden werd genomen voor een grote schoonmaak, we zijn toen dus maar doorgelopen om de omgeving verder te verkennen en te kijken of we ons terras van de buitenkant konden zien. Onderwijl hebben we een zwerfhond gered van de verdrinkingsdood. Het arme dier wist niet meer hoe hij weg moest komen uit de drooggevallen gebied langs de kade. Het was best een slim dier en vroeg als het ware om hulp door te blaffen en ons aan te kijken. We konden hem door hem te lokken naar een andere kade leiden, waar hij wel op kon klimmen. Hiervoor moest hij zelfs een stukje zwemmen hetgeen hem eerst even afschrok maar uiteindelijk had hij voldoende vertrouwen om die weg toch te volgen. Hij kon hierdoor toch op de kade komen, begroette ons blij en ging vervolgens verder met zijn zwerftocht.
Terug in het centrum hebben we een lekker kopje cappucino gedronken en vervolgens boodschappen gedaan en weer teruggegaan naar het appartement dat inmiddels volledig schoongemaakt was.
Wel, dit was het weer voor nu!
We hebben overigens op weg hier naartoe al eerder een Japans restaurant
ontdekt,….nu maar bekijken of we in de resterende dagen de kans krijgen daar
te eten, we houden jullie op de hoogte!
Woensdag 24 december 2003
‘s Morgens even de vogeltjes gevoerd op het terras (we zijn een paar soorten vogels aan het temmen ha, ha). Een wandeling langs Darling Harbour gemaakt (eigenlijk rondom Darling Harbour), ondermeer de Pyrmont Bridge overgestoken. Uitgebreid gelunched op het terras bij Baia (voor degenen die daar wel eens geweest zijn) met uitzicht over de Darling Harbour. Het was behoorlijk warm, dus hebben we vandaag niet veel meer gedaan. In de loop van de middag terug naar het appartementje gegaan, en lekker zitten (liggen) lezen.
Donderdag 25 december 2003
Een nieuw record (voor ons in ieder geval): 1e kerstdag bij een temperatuur van 38 graden en geen wolkje aan de hemel… Aangezien daarnaast ook de ferries veel minder varen op kerstdag, besluiten we om lekker in het appartementje te blijven en te relaxen (tv kijken, lezen, afkoelen onder de douche, etc). De aussies kennen overigens geen 2e kerstdag, dat heet bij hun Boxing Day. Op die dag vinden (of vonden) er vroeger traditioneel grote bokswedstrijden plaats, zo is ons verteld door een Aussie.
Vrijdag 26 december 2003
Vandaag naar Manly met de ferry. Vorige keer hebben we een route langs de kust gelopen, vandaag een wandeling die meer dwars over het schiereiland gaat richting North Head. Dat is de noordelijke kop van de ingang van de haven van Sydney. Vanaf die plek heb je (weer) schitterende uitzichten over de zee.
Op weg daarnaar toe kwamen we massa’s mensen tegen die allemaal in tegengestelde richting liepen. Het bleek dat zij een paar uur eerder op North Head waren om getuige te zijn van de start van de Sydney-Hobart zeilrace. Dat hebben we dus net gemist, maar vonden we niet erg, anders zou het daar toch veel te druk zijn geweest. Al die terugkerende mensen veroorzaakten redelijk wat drukte in de straten van Manly, waar meteen de politie ingezet werd om het verkeer te regelen. Een van de mensen die we spraken had het over traffic jams.. Wij vonden het eerder een kleine opstopping, maar het is natuurlijk maar net wat je gewend bent. De hele dag buiten, zon en de zeebries zorgden ervoor dat we op de boot onze luikjes niet goed meer open konden houden. Na het eten dan ook lekker vroeg onder de wol.
Zaterdag 27 december 2003
Ja, ja, helaas nog minder dan een week….
Lekker vroeg op vandaag. Na het ontbijt eerst weer eens de was gedaan (bij de wasserette van Napoleon). Tijdens het wachten op de was een lekkere capuccino op een terras, en daarna boodschappen doen. Het weer is heerlijk fris, lekker temperatuurtje met een frisse bries. In de middag weer naar de Botanische tuin geweest. In de Botanische tuin is ook een plek waar duizenden vleermuizen hun thuis hebben. Ze hangen gewoon in de (toppen van de) bomen. Een kenner wist ons te vertellen dat de voornaamste reden van hun verblijf daar de veiligheid is. Er zijn in het stedelijk gebied nauwelijks of geen roofdieren die voor hun een bedreiging zijn. Verder is hun voedselvoorziening vrij constant. Zij drinken voornamelijk de nectar uit vruchtbomen. In dit gebied (zeg maar de stad) worden de bomen ook in tijden van droogte goed beregend, en er wordt voor gezorgd dat eventuele bosbranden ook geen kans krijgen.
Vroeg in de middag even terug naar het appartementje om wat te eten, en vervolgens om te kleden voor de voorstelling in de Concert-Hall van het Opera House. De zaal was prachtig. De voorstelling werd gegeven door het Sydney Philharmonisch Orkest, ondersteund door het Macquairie University Choir (koor) en een aantal solisten. Het was een samenstelling van licht klassieke (Bernstein) en populaire muziek, bijvoorbeeld een medley van Beatle-songs. Ook wat filmmuziek (b.v. van West-Side story). We hebben ons uitermate goed vermaakt, deze avond. Na de voorstelling hadden we nog ruim een half uur om de laatste ferry te pakken. Ook vandaag weer moeite om de luikjes open te houden….
Zondag 28 december 2003
Het was vandaag bewolkt, maar een lekker temperatuurtje. Na een wandeling rond Darling Harbour (een stukje wat we nog niet gezien hadden) uitgekomen bij de Chinese Gardens. Deze tuin is een geschenk van de chinese gemeenschap in Sydney aan de stad, ter ere van het 200-jarige bestaan van de stad. In die tuin was ook een gelegenheid om je te laten omkleden in oud-keizerlijke kleding. Ellen heeft van die gelegenheid gebruik gemaakt !
Daarna weer op naar die heerlijke Botanische tuinen. Een bankje gezocht met uitzicht op het water (achter het Opera House), en daar lekker zitten lezen. Ook mensen gekeken, want het was duidelijk zondag EN vakantietijd, de mensen liepen af en aan.
Om 17.30 aangeschoven bij het Chinees retaurant verderop in Darling street. Weer lekker gegeten, en een (2 jaar geleden ontdekt) heel lekker toetje op: deep fried vanilla ice cream. Een bolletje ijs in een jasje van deeg, en vervolgens even gefrituurd.
Ja, en nu komt toch helaas het einde van de vakantie hier al een beetje in zicht. Nog een paar dagen te gaan. Jullie kunnen nog 1 vakantieverslag-mailtje van ons verwachten, die waarschijnlijk verstuurd wordt als we weer thuis zijn.
Voor een ieder natuurlijk een heel gelukkig nieuwjaar en tot ziens in Nederland (of Australie voor de familie en vrienden aldaar).
Maandag 29 december 2003
In plaats van het lopen over de Harbour Bridge hebben we besloten naar de Sydney Tower te gaan. Dit is namelijk veeeeeeeeeeel hoger en bovendien mag je daar een camera resp. een foto toestel meenemen en kun je dus zelf opnames maken. En last but not least..........het is veeeeeeeeeel goedkoper!
Het was even zoeken naar de ingang, want believe it or not, je kunt de toren nauwelijks van beneden af zien tussen al die hoge kantoorgebouwen! We hebben kaartjes gekocht om naar boven te gaan. Dit is inclusief een virtual tour en er werd op een ludieke manier iets verteld over de geschiedenis van Australie. De virtual tour was indrukwekkend. Je vloog over en door het land en werd zelfs meegenomen naar het topje van de Harbour Bridge. De stoelen bewogen mee met het beeld. Het beeldscherm was geheel om je heen (zoals het Omniversum in Den Haag). Erg mooi maar wel gevaarlijk als je evenwichtsgevoel hier gevoelig voor is! Na deze voorstelling werden we met de lift 250 meter (!) omhoog gebracht. Peter was als een kind in de speeltuin. Hij wist niet waar te beginnen met fotograferen en we namen met moeite afsscheid van het mooie uitzicht. Peter vond het wel jammer dat de lift niet buitenlangs ging zoals bij de CN-tower in Toronto, maar ik natuurlijk niet, ha, ha!
Op een terras aan de Darling Harbour vroeg Ellenaan de barman om advies over welke biertje ze kon uitproberen. De barman vroeg of ik wat wilde proeven (?). Hij pakte een aantal borrelglaasjes en vulkde deze met verschillende soorten bier. Op de foto zijn de rode alcoholwangetjes zichtbaar ;-).
Voor Peter had hij een heerlijke cappuccino in petto!
Dinsdag 30 december 2003
Met de rivercat naar Circular Quay en vervolgens met de bus naar Bondi Beach (hier zijn we dus toch wel geweest, Sjaan!).
Door een Australische ex-collega (uit de Alcoa-tijd) van Peter, Kristy, was ons aangeraden een wandeling te maken van Bondi Beach naar Coogee. Prachtige witte stranden worden hier afgewisseld met rotspartijen en een blauwe zee. Aan het aantal mensen in het water te zien, lijkt het alsof hier geen haaien zijn (?). De kust werd echter goed in de gaten gehouden door rondvliegende heli´s en en de goed oplettende life guards.
We hebben de wandeling gemaakt tot Clovesville (dat is iets voor Coogee), Daar vonden we een heerlijk bankje in de schaduw en de lauwe zeebries. Tijd dus voor een welverdiende rust (met boekje erbij). We hadden het niet beter kunnen treffen, want nog geen 20 meter van de rustplek vandaan was een bushalte geplaatst. De bus die hier stopte had zijn eindhalte vlakbij Darling Habour en dus ook vlakbij het Japanse restaurant dat we wilden beproeven.
In Sydney werd ons vandaag (alweer voor de tweede keer) de weg gevraagd. Ook dit keer konden we de mensen de juiste kant op wijzen. Misschien is een carriere als taxichauffeur of als reisleider wel voor ons weggelegd ;-).
Toen we bij het Japanse restaurant binnenkwamen (ze waren net open) waren we de enige gasten. We vroegen ons af of dit een goed teken was.......... Maar na een uurtje zat het restaurant alk bijna helemaal vol met .............alleen maar Japanners! Ze bogen allemaal netjes voor elkaar en wij voelden ons wel een beetje cultuurbarbaren.
Het eten was heerlijk, hoewel ze nog steeds niet kunnen tippen aan onze Ming (de Japanse kok in Nederland die we al zo´n 10 jaar kennen) We gaan dinsdag a.s. in Nederland weer bij hem eten, ha, ha!
Woensdag 31 december 2003
Bijna Nederlandse omstandigheden qua weer, warm EN vochtig! Aangezien de ferry´s en de bussen vandaag veel eerder stoppen en we niet ergens willen stranden, beperken we ons toch een lokale wandeling in Balmain. Onderweg een prima plekje gevonden om vannacht het vuurwerk van de Harbour Bridge te kunnen bekijken.
Al heel vroeg in de middag zijn er op de goede vuurwerk-locatie al mensen aanwezig die met de hele familie aan het picknicken zijn. Sommigen zelfs met een tent die bestaat uit muskietengaas (heel slim!). Het is al met al een gezellige boel. De gemeente is al druk bezig om op allerlei plekken waar veel mensen gaan komen chemisch toiletten en afvalbakken te plaatsen.
Aan het einde van de route lekker met zicht op de haven en wel in de schaduw een heerlijk plekje gevonden om te zitten kijken en lezen (alweer?). Het klingelen van de vallen tegen de m,asten van d ebootjes die in de baai voor anker liggen, is een heerlijk achtergrondgeluid.
Met enige weemoed bedneken we dat het bijna voorbij is.................. (deze mooie winter).
Met de bus (airco, ha, ha) teruggereden naar het appartement en daar lekker gegeten ter voorbereiding op wat komen gaat.
Om 23.00 zijn we met foto en filmapparatuur naar Mortbay gelopen en tussen de aanwezige mensen (honderden, maar wel allemaal heel relaxed, dus geen geduw en getrek) een goed stekje bijna vooraan gevonden. Prachtig vuurwerk ter afsluiting van het jaar 2003!
Wisten jullie trouwens dat de Aussie´s zelf helemaal geen vuurwerk afsteken? (slimpies, hoor).
Donderdag 1 januari 2004 (tjee!)
Lekker uitgeslapen, langzaam opgestaan en ontbeten en wat tijd besteed aan onze (tijdelijke) huisdieren, de vogels......... Twee macpie´tjes zijn erg tam en genieten van ons brood en terras net als wij.......... Het is vandaag aangenaam warm en niet zo vochtig meer. In de loop van de middag balmian ingegaan voor een lekker kopje cappuccino (moeten we hier aandelen in gaan nemen?) en een stukje gebak uitgeprobeerd. Helaas was die niet zo lekker als die verrukkelijk taart van Simon in Perth enkele weken geleden. Sjaan, geeft dit vooral even door aan Simon en als Simon deze taarten ook zelf kan maken (zoals Eric vertelde) wil hij mij dit over 1,5 tot 2 jaar, (want ´we will be back´) misschien wel leren?
Vrijdag 2 januari 2004
De taxi is vanmorgen mooi op tijd om ons naar de luchthaven te brengen (het lijkt wel of alle taxi-chauffeurs hier trouwens uit India komen). Op de luchthaven hebben we een lekker foccacia gegeten (die kun je hier bijna overal krijgen) en een goed plekje gevonden om de vlucht af te wachten. De reis verliep overigens vlekkeloos. Met het verstand op nul en de blik op oneindig kom je ver, ha, ha!
Thuis aangekomen moesten we wel even wennen aan de temperatuur. Het is hier ruim 30° kouder dan waar we vandaan komen, brrrrrrrrrrrr!
Het is wel fijn om weer lekker thuis te zijn, met een lekker bedje en wasmachine, droger en vaatwasser voorhanden, ha, ha! We kunnen toch niet meer zonder!
No comments:
Post a Comment